Diagnoza integracji sensorycznej

Diagnoza integracji sensorycznej to proces oceny zdolności dziecka do przetwarzania i organizowania informacji sensorycznych, które otrzymuje z otoczenia. Integracja sensoryczna odnosi się do sposobu, w jaki mózg odbiera, interpretuje i reaguje na bodźce zmysłowe, takie jak dotyk, wzrok, słuch, równowaga czy propriocepcja.
Podczas diagnozy terapeuta przeprowadza szczegółowy wywiad z rodzicami, obserwacje zachowań dziecka oraz wprowadza różne testy i zadania mające na celu zrozumienie, jak dziecko radzi sobie z informacjami sensorycznymi. Celem diagnozy jest zidentyfikowanie ewentualnych trudności w integracji sensorycznej, które mogą wpływać na rozwój, zachowanie oraz codzienne funkcjonowanie dziecka, a także zaproponowanie odpowiedniej terapii lub wsparcia.

Proces diagnozy SI składa się z kilku etapów, obejmuje różne metody oceny, w zależności od wieku osoby i specyfiki jej trudności:
1. Wywiad z rodzicami/opiekunami;
2. Obserwacja zachowania;
3. Testy oceny integracji sensorycznej;
4. Analiza wyników i opracowanie planu terapii.
Proces diagnozy prowadzony jest podczas 2-3 spotkań, zakończony jest omówieniem otrzymanych wyników z rodzicami/ opiekunami wraz z opracowaniem indywidualnego planu terapii.